Vanmorgen vroeg wakker, met een hoofd vol zorgen hoe ik nu verder moet.
Ik hou met maar vast aan het gezegde van mijn dochter --het gaat zoals het gaat--. Uit de veren dus en eerst neem ik een duik in het thermaalzwembad welke bij de camping ligt. Na een aantal baantjes gezwommen te hebben wordt het wat helderder in mijn bovenkamer en na het ontbijt ga ik op zoek naar een fietsenmaker.
De fietsenmaker die mijn fiets goed had bekeken vond het jammer maar kon mij niet helpen. Na enig aandringen werd de baas geroepen. Ook deze keek moeilijk maar wilde proberen of de breuk gelast kon worden. Kom om 12 uur maar weer terug. Met een zwaar gemoed liet ik mijn fiets achter en heb maar wat rondgewandeld, wat altijd de moeite waard is.
Gisteren vertelde ik over het NL-echtpaar wat naar Australië onderweg was. Zij wonen niet in Wageningen maar in Oostknollendam. En wat als grapje begin -wij komen wel even een bakkie bij je doen-- is ten gevolge van de crisis, waardoor beide geen werk meer hebben, omgezet in dit plan. Een broer van Ellis woont bij Sydney.
Om 12 uur ga ik naar de fietsenmaker, mijn fiets........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
