Jahaaa daar gingen we dus, jong en onbezonnen schreven we onze eerste bord "Szeged" naast de grote weg die naar de stad Szeged zou leiden. Ons plan was als volgt: we proberen binnen 1 dag naar Szeged te komen, een stad in het zuid-oosten van Hongarije, vanuit daar is het namelijk een rechte lijn naar Belgrado. We blijven daar dan 1 nacht en vervolgens proberen we zaterdagochtend dan in Belgrado te belanden om daar tot maandagochtend te blijven. Dan hebben we nog tijd tot dinsdagavond om weer terug in Pécs te komen. Wáaaaterdicht.
Daar stonden we dan. Met z'n tweetjes langs de weg met ons bord, de eerste minuten was er toch een soort van schaamte aanwezig, ik voelde me zo'n oen met dat bord. Gelukkig duurde dat niet lang, want schaamte vloeide over in de gedachte "staan we wel op de goede plek?". Geen auto die stopte, oude omaatjes en opaatjes die achter ons langs naar de busstop liepen en Hongaarse dingen tegen ons zeiden. Oooh noh. We besloten dan ook maar te vragen of dit de goede weg was. "NEM" en een arm die wees naar de andere kant van Pécs was het antwoord van een vrouw die alleen perfect Hongaars sprak. Oké, op naar de goede plek! Toch nog even navragen aan een jongere vent die we tegenkwamen en ra ra raaaaaa: die zei dat we goéd stonden. Ammehoela, weer terug!
Tot zover het eerste uur van ons liftavontuur.
En daar stonden we weer en bedachten ons dat het misschien wel dom was om meteen een stad aan de andere kant van Hongarije op te schrijven.
Misschien konden we het beter in stapjes doen?
Zo gedacht zo gedaan, "Mohács" werd opgeschreven........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
