Op maandag 28 maart breng ik samen met mijn leerkracht een bezoekje aan Ipolytölgyes (rolt lekker over de tong he). Daar is het Szent Erszebet Otthon waar twee andere studenten van mijn school stage lopen.
Na een leuke autorit vanaf de luchthaven komen we aan in het mini dorpje dat vier straten telt en 1 bus heeft. De voorziening heet ons van harte welkom en zorgt voor een goede oefening van mijn hongaarse talenkennis.
Ik zie er de leefgroepen waar de meisjes stage staan, mag het atelier een bezoekje brengen, loop buiten en kijk mijn ogen uit naar de prachtige natuur,.. kortom ik begon al een beetje spijt te krijgen van mijn beslissing.. want ik zou het drukke Boedapest wel graag enkele weekjes ruilen voor deze pracht! De voorziening heeft het wel minder getroffen, alhoewel ze heel sterk hun best doen en ook veel steun krijgen zien we hier nog een groot verschil met Belgie, zelfs met de school in Boedapest waar ik stage loop. De personeelsleden zijn niet opgeleid en niet gemotiveerd om de bewoners een aangename tijd te bezorgen. Lees het niet verkeerd.. aan verzorging komen ze hier niet te kort maar...........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
